Eergerelateerd geweld krijgt veel aandacht in de media. Eerwraak, waarbij het slachtoffer wordt vermoord, is de bekendste vorm van eergerelateerd geweld. Maar ook bedreiging, mishandeling, huwelijksdwang en ontvoering vallen onder deze noemer. Meestal zijn het allochtone meiden en vrouwen die te maken krijgen met dit geweld. Kompaan en De Bocht biedt hun een veilige plek en bemiddelt tussen de vrouw en haar familie.
Sterk Huis heeft in de afgelopen jaren meer dan 900 bedreigde meiden en vrouwen opgevangen. In het begin was slechts 20% van de bemiddelingen tussen vrouw en familie succesvol. Inmiddels is dat door onderzoek en ervaring gestegen naar 60%. In deze serie vertellen we de verhalen van slachtoffers, daders en medeplichtigen. Conclusie: bij eergerelateerd geweld zijn er alleen maar slachtoffers
Fadilah
De ouders van Fadilah (bijna 18 jaar) hebben haar gezegd dat ze lange tijd op vakantie gaan naar het land van hun familie. Fadilah wil niet, maar weet niet hoe ze kan voorkomen dat ze mee moet. Haar ouders melden vlak voor de vakantie aan Fadilah dat ze moet gaan trouwen met haar neef. Alle voorbereidingen zijn al getroffen. Fadilah realiseert zich wat de gevolgen zijn wanneer ze het huwelijk weigert, dat zou de eer van de familie ernstig schaden. Een kwart van de huwelijken in traditionele gemeenschappen vindt binnen de familie plaats. Weigering heeft grote gevolgen voor de meiden zelf en voor beide gezinnen.
Een moeder
“Ik legde mijn dochter beperkingen op, omdat dit door familie in het buitenland bevolen werd. Van mij hoefde het niet, ze groeit immers hier op. Maar ik wist dat wanneer ze zich zou gedragen zoals hier gebruikelijk is, mijn oom en zijn broers mij daarop zouden aanspreken – en dan zou het nog veel erger worden. Dus ik bleef strenger dan ik eigenlijk wilde zijn.”
Myriam
Myriam heeft contact met een Nederlandse jongen. Er is nog geen seksueel contact geweest. Toch wordt er over gesproken, waardoor het in eerste instantie om een roddel lijkt te gaan. Dan blijkt Myriam wel zoenend gefotografeerd te zijn en is de foto op social media gepost, met alle gevolgen van dien. Er wordt nu getwijfeld aan haar maagdelijkheid; dit is een indirecte schending van de familie-eer. Haar familie moet maatregelen nemen en vaak zijn dat in een dergelijke situatie ernstige maatregelen. Myriam en de jongen lopen gevaar. Zij vluchten uiteindelijk naar een hulpverleningsinstelling.
Faizel
Faizel: “Ik moest mijn zusje vermoorden toen ik zestien jaar was.” Hij wilde zijn zusje niets aandoen, maar Faizel was nog een kind en kon niet opboksen tegen de druk van zijn oudere familieleden. Inmiddels heeft hij zijn straf uitgezeten, maar elke dag drukt het verleden op hem. Hij probeert anderen er nu van te overtuigen dat eerwraak nooit een oplossing is. Faizel staat niet alleen in zijn strijd. Zo zijn er mannen die een afkeer hebben van geweld en daar anderen van overtuigen. Of jongens die hun zusje de vrijheid gunnen om verliefd te worden op een jongen van haar eigen keuze. Allemaal dappere jongens en mannen, die zich op hun eigen manier inzetten voor verandering. Naar eer en geweten.
Siham
Siham: “Ik ben nu veilig. Ik heb een dak boven mijn hoofd en ik heb even niets te vrezen van mijn broer. Maar ik mis mijn familie heel erg. Mijn moeder, mijn zusjes, we hebben zo’n leuke tijd gehad samen. Dat mis ik nu. Ik mis het samenzijn, het feit dat we er altijd voor elkaar waren. Laatst was er een sterfgeval in de familie en ik kon er niet zijn om mijn moeder te troosten. Dat doet pijn. We hebben af en toe wel telefonisch contact, maar we kunnen elkaar niet zien.”
