- Doe het nooit alleen! Grote gevaar van ons allemaal dat we in ons eentje gaan proberen het allemaal aan te pakken en op te lossen. Hoewel dat soms aantrekkelijk lijkt…doe het niet, want je loopt vast…
- Het belang van het kind staat altijd voorop Makkelijk gezegd, en iedereen is het er mee eens, maar moeilijker gedaan. Er zijn zoveel belangen die meespelen, van jezelf, van je eigen instelling, van de ouders, van het contact met de ouders… etc. Twijfel je of het belang van het kind wel voorop staat? Zet dan alle belangen van alle betrokkenen én alle instellingsbelangen eens op een rijtje… Welk belang wordt het meest gediend?
- Handel zo snel mogelijk Risico bij de aanpak is dat we blijven hangen in betrokkenheid. “laten we het nog een tijdje aankijken”. Er wordt dan wel veel gepraat, maar weinig gedaan. Om dat te voorkomen kun je als vuistregel hanteren dat je altijd zo snel mogelijk moet handelen. Wel zorgvuldig en conform stappenplan natuurlijk!
- Wees zo open mogelijk De aanpak van kindermishandeling is gebaat bij een zo groot mogelijke openheid. Dat betekent niet dat je alles met iedereen moet delen maar wel dat je duidelijk en direct bent over de zorgen en signalen die er zijn. Naar ouders en waar nodig naar anderen. Objectief en concreet blijven is daarbij belangrijk. Draai niet om de hete brei heen en zorg ervoor dat je het ‘ergste’/zorgwekkendste/moeilijkste signaal het eerst vertelt.
- Hou het klein, maak het niet (te) groot Een klein signaal kan leiden tot een groot verhaal, door al onze zorgen en interpretaties. Grote verhalen hebben de neiging om op de loop te gaan, ze zijn lastig te hanteren en vaak ondoorzichtig. Maak het niet meer dan het is.
- Maak het concreet! Zorg dat je bij signaleren zo snel mogelijk van subjectief naar objectief gaat. Dat je signalen verwoord als concrete objectieve feiten.. Niet “hij ziet er zo slecht uit”, maar “hij heeft wallen onder zijn ogen, zijn trui zit vol gaten en hij heeft blauwe plekken op zijn linker bovenarm”.
- Je bent niet verantwoordelijk voor het vaststellen of er sprake is van kindermishandeling! Je bent wél verantwoordelijk voor het ondernemen van actie op het moment dat je je zorgen maakt over een kind. Zorg altijd dat je (of je medewerkers) iets gaan doen wanneer er zorgen zijn over een kind. We willen allemaal graag weten of er sprake is van kindermishandeling. Echter als je niks kan doen voordat je dat weet, zal je in verreweg de meeste gevallen niets kunnen doen.. je komt er niet achter, het zit in het grijze gebied.
- Vergeet “kindermishandeling”, ga uit van de zorgen die jij hebt over een kind Kindermishandeling is vaak een veels te beladen woord om te gebruiken in de communicatie met ouders. Ga dan ook altijd uit van de zorgen die er zijn over een kind en bespreek die vanuit je eigen deskundigheid met concrete objectieve signalen met ouders.
