Mannen opvang bij Kompaan en De Bocht

Mannenopvang kr..png

Als een geslagen hond kwam Lodewijk (41) vijf maanden geleden aan bij de mannenopvang van Kompaan en de Bocht. Gezwollen gezicht, krassen op zijn armen. ,,Ik was Ć³p, geestelijk en lichamelijk.”

STEPHAN JONGERIUS

____________________________________________________________________________

In drie jaar tijd was Lodewijk (gefingeerde naam) volledig verstrikt geraakt in het net van zijn vriendin. Ze woonden met haar twee kinderen en kregen samen een derde. ,,Sommigen vermoedden wel wat er gebeurde, maar ik werd vooral meewarig en met ongeloof aangekeken: ‘wat ben jij voor slappeling, je kan toch terugslaan?’ Maar ik sla sowieso geen vrouw en zeker niet met drie kinderen in de buurt.”

Nee, dit is geen verhaal van ‘over en weer’. Lodewijk – tenger, vriendelijk gezicht – begon de relatie omdat hij met haar te doen had, analyseert hij nu. ,,Ze had het gevoel dat ze haar hele leven al gepakt werd. Ik heb haar liefde willen geven, hoopte dat ze een gevoel van waardigheid zou vinden.” Ze knoopte het net stukje bij beetje om hem heen. Zette hem voor schut bij vrienden, zei dat hij er niet uitzag, pakte kleren af en zijn telefoon, ‘nergens voor nodig’. Hij raakte van lieverlee sociaal geĆÆsoleerd, ook zijn broer viel weg, hij moest zijn baan opgeven. ,,Eerst viel ze me constant telefonisch lastig, later zorgde ze ervoor dat ik afspraken niet kon nakomen. ”Als hij niet luisterde, moest-ie voelen, waarschuwde ze. En de klappen kwamen, steeds korter op elkaar, op het laatste elke nacht. Vuisten, voeten, een keer kreeg hij kokend water over zich heen. ,,Maar het ergst was die stok, daar was ik het bangst voor.” Aanleiding? Hij was van alles de schuldige: leugenaar, verrader, kon niet eens voor zijn gezin zorgen. Liet zich onbetuigd tegenover de vent met wie ze vreemdging. De eerste hulp en de huisartsenpost behandelde kneuzingen op gezicht, rug en armen, hechtte een jaap op zijn kaak. ,,Ik vertelde dat ik was gevallen, ruzie had gehad in de stad. Ik wist: als ik haar beschuldig, kletst ze zich eruit en krijg ik het dubbel terug.” Hij zocht twee keer elders onderdak, maar ze vond hem binnen de kortste keren.

Een lange nacht, eind maart, was de druppel die de emmer deed overlopen. Een paar keer al had hij zijn eigen angstzweet geroken. ,,Doodsbang zijn, dat is wat hoor.” Die nacht had-ie alles in het afgesloten huis al naar zijn hoofd gehad en was weer met de stok bewerkt. Maar dit keer hield het ‘s ochtends niet op en bewerkte ze hem met een mes. Met hulp van de politie belandde hij in de mannenopvang.

Vertrouwensband

Daar heeft hij nu de opgaande lijn te pakken. Langzaam groeide een vertrouwensband met twee hulpverleensters, nu tracht hij met EMDR-therapie zijn spookgeesten tot rust te krijgen. De medicatie om rustig te worden en te slapen – ‘ik zou een moord doen voor acht uur nachtrust’ – heeft hij eraan gegeven. ,,Ik ben gaan fietsen, heerlijk vrij door het bos en de weilanden.” Met zijn ex is er sindsdien nul contact geweest, met zijn zoontje evenmin. Hij is druk bezig nu weer een woning te regelen, en zoekt werk. ,,De kinderen betalen de hoogste prijs. De drang om mijn jongen weer te zien is enorm, maar ik wil eerst een rustig, stabiel thuis.”

Mensen die echt belangrijk waren, zijn terug, zijn broer voorop. ,,Hij heeft me wel verweten dat ik niet eerder naar hem toe ben gekomen. Maar hij had me toch niet geloofd.”

 

Ā 

2e artikel: Brabantsdagblad 23-09-2017

Het klopt allemaal, dit is wat mannen soms meemaken

 

Vrouw slaat man: ook in de regio Tilburg worden sinds dit jaar slachtoffers opgevangen.Ā ,,Een man vertelt dit niet snel, dan ben je toch een watje?”

Stephan-Jongerius

____________________________________________________

Anne Duis is coƶrdinator van Vera Mannenopvang, sinds ruim een half jaar de nieuwe tak aan de boom van Kompaan en de Bocht in Goirle. Samen met collega’s en cliĆ«nten zag ze deze week op tv de indrukwekkend documentaire ‘Vrouw slaat man’. Gezamenlijke conclusie: het is nog beklemmender dan hier voor het voetlicht kwam. En het is het topje van de ijsberg.

Watje?

Het fenomeen op zich verschilt niet: afhankelijkheid, machtsspel, dynamiek en ernst zijn voor mannelijk slachtoffers van huiselijk geweld niet anders dan voor vrouwelijke. ,,Het verschil zit in de beeldvorming”, zegt gedragsdeskundige Evelien Vonhƶgen. ,,Een man vertelt dit niet snel, dan ben je toch een watje? Als ik met een gebroken oogkas bij de eerste hulp kom, heeft elke arts meteen zijn vraagtekens. Bij een man haalt hij zijn schouders op: kan gebeuren.”

Kompaan en de Bocht is een van de zes organisaties in het land die mannenopvang verzorgen. Die bestrijkt overigens meer dan ‘vrouw slaat man’, grofweg de helft zijn homo’s die bedreigd worden. Dat speelt vooral in islamitische kring. Voorbeeld; de man die optrad als dragqueen. Nadat een foto van hem op social media circuleerde, werd hij vanuit zijn familie met de dood bedreigd. ,,Maar we hebben ook iemand gehad uit een motorbende. Daar wordt homoseksualiteit ook niet geaccepteerd.”

Na decennia vrouwenopvang ook mannen over de vloer, dat is wennen voor organisatie. ,,Al weten we dat beide kanten dader kunnen zijn, van oudsher zijn we geneigd mannen als agressor te zien”, zegt Vonhƶgen. Duis: ,,Voorheen werd een man in de tuin hier direct aangesproken, hij kon een indringer zijn. Dat mannen ook slachtoffer zijn, vraagt een omschakeling in denken en doen.” Het team van de mannenopvang bestaat ‘helaas nog geheel uit vrouwen’.

Echte vent

Ook de hulpverlening verschilt, zegt ambulant hulpverleenster Helen Valks. ,,Mannen zijn bij voorbaat sceptisch: neem je hun verhaal wel serieus? Ze komen hier vaak met alleen een tasje en pinpas aan. Dan zij meerdere gesprekken nodig om hun vertrouwen te winnen. Dan besef je: het klopt allemaal, dit is wat mannen meemaken. Heel bijzonder: ze zeggen allemaal ‘ik ben juist een echte vent, want die slaat geen vrouw, die zou eerder zijn hand eraf hakken.”

Meld je hier aan voor de Job Alert

logo-sterk-huis

Door een fout in het systeem zijn de gegevens van dit formulier in het afgelopen jaar onjuist verwerkt. Het gaat hierbij om de voornaam- en achternaam. Per 16-03 is dit verholpen en worden alle gegevens op de juiste manier verwerkt. Alle openbare gegevens zijn verwijderd. Voor meer informatie kun je terecht bij hr@sterkhuis.nl