Bij Sterk Huis verblijven elk jaar tientallen kinderen in de vrouwenopvang. Vaak komen zij mee met hun moeder. Gevlucht uit een onveilige thuissituatie door huiselijk geweld, mishandeling of dreiging. Je kan je voorstellen dat het heel spannend is om tijdelijk in de opvang te wonen. Wij vroegen Nina hoe zij het bij Sterk Huis vindt.
Nina
Naam: Nina (8)
Zit in: groep 5
Woont: sinds augustus met haar moeder in de vrouwenopvang
Ik woon hier… “Al best lang, wel zeven weken. Eerst zat ik een pleeggezin en toen kreeg ik goed nieuws: ik mocht bij mijn moeder wonen! Dat was heel spannend.
“Mijn vader en moeder… “Zijn heel verschillend. Daarom maakten ze vaak ruzie en konden ze niet bij elkaar wonen. Later woonden we bij een ex-vriend van mijn moeder en dat was niet leuk. Mijn moeder was een soort slaafje van hem. Eén keer had hij al onze spullen weggegooid en hij werd ook vaak zó boos op mama dat hij haar ging slaan. Dan werd ik heel verdrietig en ging ik schreeuwen. Gelukkig wonen we niet meer bij hem. Ik wil hem nooit meer zien. Nooit!”
Het leukste van de hele wereld… “Is om bij mama te zijn. Ik miste haar heel erg toen ik niet bij haar woonde, vooral de leuke kietelspelletjes die we doen. Het is heel leuk in dit huis! Er wonen lieve moeders en kinderen, en je kunt knutselen en andere leuke dingen doen. Het gaat goed met me. Ik kan lekker weel met mama praten omdat ze nu bij me is.”
Als ik later tien ben… “Hoop ik dat we in een gewoon huis wonen, met een hondje of een poesje. En dat ik veel vriendinnen heb. Nu heb ik ook al vijf BFF’s hoor. Maar ik vertel ze niet dat ik in de opvang woon. Alleen als iemand bij mij wil komen spelen – ik vertel het alleen als het echt moet,”
