Toine zou daarnaast ook al bekend kunnen zijn als maker van de kunstcollages die boven de postvakken in de ruimte voor de kantine hangen. Binnenkort (12 juni tot 14 juli) exposeert Toine ook nieuwe collages, soms voorzien van teksten, in het souterrain (de Schalm) van het voormalige nonnenklooster Koningsoord te Berkel-Enschot. Het exposeert zo’n dertig collages in hetzelfde (A4) formaat als die bij Sterk Huis. Hoe is Toine tot het maken van collages gekomen? Dat is zo in een keer gebeurd in 1997 te Doesburg; ‘ik moest dat ineens vanuit mezelf gaan doen. Ik zag wat tijdschriften en dacht, ik moet wat anders laten zien. Mijn ideeën over hoe ik de wereld zie.’ Zelf noemt hij zijn werken doorkijkjes of andere gezichten. Hij werd tevens geïnspireerd door een bandlid (ja, Toine speelde vroeger als drummer in de Tilburgse band Frits and Illnes) waarin ook 3 kunstenaars speelden. Hij had dus een hele grote inspiratiebron. Bandlid Paul maakte grote schilderijen met vergezichten die Toine geweldig vond. Maar Jan Steen (de oude meester) inspireerde hem met de zwart-witte tegels die vooral het perspectief dienden. Die patronen geven iets aan, ze suggereren een vloer maar zijn het ook weer niet. Je kunt er bijvoorbeeld een wateroppervlak van maken of luikjes in maken. Het liefst tekende hij die vlakken met Ry Cooder op de achtergrond. Een vriendin motiveerde hem om daar meer mee te gaan doen. Dus zo ontstond het idee voor de komende expositie. Het tegelpatroon komt in dit nieuwe werk wel weer terug, maar niet meer zo prominent. Zijn groei gaat in de richting van Haiku’s schrijven (vorm van Japanse dichtkunst) waarin Toine vooral de omslag die er standaard in voorkomt, maakt die niet altijd fijn is. Daarom noemt hij het Highcue in plaats van Haiku. Verder inspireert hem momenteel een boek waarin beschreven wordt dat het brein van een kunstenaar en dat van iemand met psychiatrische problematiek ongeveer hetzelfde werkt. Hij wil daarom ook deze mensen opzoeken en met hen praten, als dat mogelijk is, vanuit een psychiatrisch ziekenhuis. ‘Ik wil horen hoe zij zien en dan vergelijken met mezelf of ik dat herken of dat ik er iets mee kan. Misschien levert dat collages, tekeningen of foto’s op.’ De mogelijkheid om geluid of gedachten vorm te geven lijkt hem een mooie uitdaging.
Toine wil zich binnen Sterk Huis meer gaan richten op de ontwikkeling van jongeren, vooral door hen te motiveren om zich op verschillende gebieden te ontwikkelen. Hij zou bijvoorbeeld ook zijn gitaar kunnen gebruiken. Toine herkent in zijn werk ook dat cliënten vaak op een te verbale manier benaderd worden en zegt dat ze daar niet altijd op zitten te wachten. “Die rol die jongeren spelen, zouden ze kwijt moeten raken, ze moeten gewoon zichzelf zijn!” Hij vindt dat alle hulpverleners daar een taak in hebben en daarom zouden ze meer uitgedaagd moeten worden op creatief, muzikaal en sportief gebied. Dit zijn onderdelen waarin zij zich wellicht beter kunnen uiten. Het is zijn passie om dit meer vorm te kunnen geven.
