“Ze haalde me naar beneden”

Eric (37) had vijf jaar een relatie met een vrouw. De eerste twee jaar waren goed, maar daarna ging het snel bergafwaarts. “Aan het eind van de relatie had ze me helemaal naar beneden gehaald. Ze sloot me volledig buiten en nam alles af wat ik had. Achteraf denk je, wat ben ik een idioot geweest. Maar toen zag ik het niet. Of ik wilde het niet zien, vanuit trots, ego en schaamte. Zoiets overkomt een man toch niet.”

In februari 2020 kwam Eric bij Sterk Huis terecht. Alleen, getraumatiseerd en beschadigd. Hij was in zichzelf gekeerd en had geen eigenwaarde en vertrouwen meer. Maar het belangrijkste was: hij was weg bij háár en hij was veilig.

Lucht
“Ik heb eerder op het punt gestaan om hulp te zoeken”, vertelt Eric. “Maar toen bevroor ik en ben ik teruggegaan naar mijn ex. Ik kon de stap nog niet zetten, maar uiteindelijk had ik geen keuze meer. Ze heeft me alles ontnomen: mijn geld, bankpasjes, belangrijke papieren en mijn eigenwaarde. Ik was lucht voor haar en hoorde er al een tijdje niet meer bij.”

“Ze heeft me alles ontnomen: mijn geld, bankpasjes, belangrijke papieren en mijn eigenwaarde.”

Negatieve spiraal
In de beginperiode van de relatie was er geen vuiltje aan de lucht. Eric was verliefd, had een baan als internationaal vrachtwagenchauffeur en verdiende goed. Hij was veel op pad en zijn vriendin regelde thuis alle zaken. “Maar langzaamaan veranderde alles”, herinnert Eric zich. “Mijn vriendin kreeg narcistische trekken. Alles draaide om haar. We kwamen in een negatieve spiraal terecht, waarin zij op slinkse wijze de boel bepaalde.”

Buitenspel
Eric: “Het begon ermee dat ze flink op de boodschappen bezuinigde. Als ik thuis was, kreeg ik vaak alleen een boterham als avondmaal. Als ik op pad moest, kreeg ik twintig euro, een brood en een pak chocomelk mee. Daar moest ik het mee doen. Zij vond dat normaal en ik op den duur ook. Het sloop erin. In het begin hadden we vaak ruzie, maar op een gegeven moment had ze mij zodanig bewerkt dat ik thuiskwam, ging douchen en stilletjes in een hoekje ging eten. De tafel was alleen voor haar en haar twee kinderen gedekt. Ik werd buitenspel gezet, maar dat besef je je later pas. Ik kreeg steeds meer depressieve buien en wilde geen ruzie maken. Ik hoopte dat het snel weer maandag was, zodat ik kon gaan werken.”

“In het begin hadden we vaak ruzie, maar op een gegeven moment had ze mij zodanig bewerkt dat ik thuiskwam, ging douchen en stilletjes in een hoekje ging eten.”

Financiële uitbuiting
Langzaam ontdekte Eric dat er nog veel meer speelde. “Ik werkte zes dagen per week, vijftien uur per dag. Dan ga je ervan uit dat de ander de administratie regelt. Maar ze deed alleen haar eigen administratie. Mijn rekeningen werden niet betaald en de schulden liepen hoog op. Ook nam ze allerlei contracten aan op mijn naam, die ze niet betaalde. Of ze kocht een smart tv op mijn naam, betaalde de rekening niet en verpatste het toestel vervolgens via Marktplaats. Zo ontstond een schuld van 18.000 euro. Dit ontdekte ik pas twee maanden voordat ik bij haar wegging. Rond die tijd ontdekte ik ook dat ik geen zorgverzekering meer had, omdat ik zogenaamd in België woonde. Ze had mijn DigiD gebruikt voor mijn uitschrijving uit Nederland. Mijn huis was hier, maar wettelijk gezien woonde ik al tien maanden in België.”

“Ze had mijn DigiD gebruikt voor mijn uitschrijving uit Nederland. Wettelijk gezien woonde ik al tien maanden in België.”

Flashbacks en black-outs
Toen Eric bij Sterk Huis kwam, was hij totaal uitgekleed. “Ze had me niet alleen een enorme schuld bezorgd, maar ook belangrijke papieren en documenten van me afgenomen. Ik stortte volledig in, waarbij ik ook last kreeg van trauma’s uit het verleden. Twintig jaar geleden zat ik in militaire dienst, waardoor ik een posttraumatische stressstoornis (PTSS) ontwikkelde. Nu kwam alles eruit. Ik was heel schrikachtig en kreeg veel nare flashbacks en black-outs. Soms miste ik hele stukken van de dag. Ook heb ik een tijdje met suïcidale gedachten rondgelopen.”

Verdriet
Eric is het vertrouwen in zichzelf en in vrouwen kwijt. Vooral omdat hij er twee keer intuimelde, zoals hij het zelf omschrijft. “Vóór deze relatie had ik een andere vrouw. Ik had destijds een eigen transportbedrijf. Zij is er toen met een groot geldbedrag en onze twee kinderen vandoor gegaan. Ik heb mezelf destijds opgeofferd in het belang van de kinderen en (onder druk) het contact met hen verbroken. Ik moest de kinderen beschermen tegen alle ruzies. Ze leden teveel onder de situatie. Ik heb er nog steeds iedere dag verdriet van.”

Leeg papier
De focus voor Eric ligt op herstel en het verwerken van de vele trauma’s. Zijn verblijf bij Sterk Huis heeft hem al minder gesloten en terughoudend gemaakt, maar hij heeft nog een lange weg te gaan. “Laatst vroeg mijn hulpverlener: schrijf je doelen eens op. Het is een leeg papier gebleven. Ik zie het nog niet. Ik moet nog teveel dingen uit het verleden oplossen voordat ik naar de toekomst kan kijken.”

Taboe

Mannenmishandeling komt vaak voor, maar is nog steeds een taboe. Eric: “Het is iets wat mannen niet hoort te overkomen. Daarom zijn we er niet open over, vanwege onze trots. Het heeft voor mij ook een jaar geduurd voordat ik erover durfde te praten. Maar op deze manier houden we het taboe zelf in stand. Schaam je niet en zoek hulp!”  

Meld je hier aan voor de Job Alert

logo-sterk-huis