Hoe gaan wij bij Sterk Huis om met de corona crisis? Onze medewerkers bloggen de komende weken over hun ervaringen in deze bijzondere tijd. Vandaag de eer aan Maxime Schouten. Na haar vakantie in Budapest moest zij vijf dagen thuis blijven. En dat in de tijd dat we alle hulp extra hard kunnen gebruiken. Hoe ervaart ze deze week?
Afgelopen week ben ik in Budapest geweest, waar ik met vriendinnen een fantastische tijd heb gehad. Natuurlijk volgden we ook daar het nieuws rondom het coronavirus en maakten we ons, zoals vele anderen, soms ook wel een beetje zorgen. Blij en opgelucht was ik daarom ook toen we afgelopen maandag veilig aankwamen in Nederland. Thuis aangekomen, bereidde ik mij mentaal al voor om weer aan het werk te gaan. Via Whatsapp had ik al meegekregen dat mijn collega’s hard aan het werk waren om de zorg voor ‘onze’ jongeren zo goed mogelijk te kunnen continueren. Niet veel later hoorde ik van een collega dat er nieuwe richtlijnen vanuit Sterk Huis bekend waren gemaakt. Alle medewerkers die in het buitenland zijn geweest moeten een tijdje thuis blijven.
Fit, maar niet mogen werken
Omdat Hongarije maar weinig besmettingen kent en ik mezelf fit en gezond voel, had ik nog goede moed om woensdag gewoon weer aan het werk te gaan. Na overleg met mijn clustermanager, werd al snel duidelijk dat ik 5 dagen thuis moest blijven. Dit zag ik niet aankomen! Ik zat ik er ook echt niet op te wachten om thuis te blijven. Ik voel mij bezwaart ten opzichte van mijn collega’s en cliënten. Als ik niet op vakantie was gegaan, had ik gewoon weer aan het werk gekund. Nu moeten zij zich extra inspannen omdat ik er niet ben. Juist in een onzekere tijd als deze gaat mijn zorghart harder kloppen en wil ik er graag zijn. Thuis zitten terwijl je fit en gezond bent voelt verkeerd. Aan de andere kant weet ik ook dat het een ongelukkige samenloop van omstandigheden is. Ik had dit van te voren niet kunnen weten. Met grote dank aan mijn fijne collega’s, is mijn afwezigheid de komende dagen gelukkig opgelost.
Zorg voor elkaar
Voor nu: ‘better safe than sorry’ en ga ik alleen voor het hoognodige de deur uit. Ik besef me maar al te goed dat het belangrijk is om goed voor elkaar te zorgen op dit moment. Dat ik nu thuis blijf, heeft daar ook mee te maken. Gelukkig ben ik niet ziek en heb ik nu de tijd om mezelf volledig op te laden. Dan kan ik over een paar dagen mezelf weer volop inzetten.