Hoe gaan wij bij Sterk Huis om met de corona crisis? Onze medewerkers bloggen de komende weken over hun ervaringen in deze bijzondere tijd. Judith Martens trapt af. Judith is clustermanager en zit in ons ‘corona crisisteam’. Hoe beleeft zij deze tijd?
“Het is onrustig. In het hele land, maar ook bij onze cliënten en medewerkers. Mijn telefoon staat heel de week roodgloeiend: Medewerkers die snotterig zijn moeten thuis blijven, roosters die onder druk staan en onrust bij kinderen en moeders. De volgende dag zijn er weer nieuwe regels. Onze collega’s die snotterig zijn mogen weer komen werken indien zij geen koorts hebben. Mensen raken in verwarring en zoeken duidelijkheid. We proberen deze duidelijkheid te geven, maar raken zelf ook op bepaalde momenten in verwarring door de verschillende communicatiestromen die op gang zijn gekomen.”
Een sterk team
“Het is hartverwarmend om te zien dat zoveel mensen willen helpen. Veel collega’s die ‘ziek’ thuis zijn bellen dat ze vanuit huis ook iets willen doen. Leden van de cliëntenraad vragen of ze extra kunnen komen poetsen. Medewerkers van het CIT gaan instructiefilmpjes maken voor burgers om ervoor te zorgen dat er geen paniek komt. Ons klantenbureau doet nog meer in bij crisisplaatsingen. En pedagogisch medewerkers bieden aan om roosters te willen coördineren omdat de coördinator niet kan komen. Ondertussen gaat de crisis verder en komt de aankondiging dat de kinderen niet meer naar school mogen en alle horecagelegenheid sluiten. Als Sterk Huis waren we hier op voorbereid. Achter de schermen was onze Steeds Sterker Academie al hard bezig om een programma op te stellen. Wanneer wij de kinderen 24/7 op de groepen laten weten we zeker dat er spanning ontstaat en er meer crisissen komen. “
Al doende leert men
“Dan is het dinsdag en zie ik vanuit mijn raam de kinderen met ambulant hulpverleners buiten voetballen. Medewerkers van de Academie maken kunstwerken met jongeren. Overal hoor ik geluiden van lachende kinderen. Meer dan ooit voel ik de verbondenheid en passie van alle medewerkers voor hun werk. Maar ik krijg ook vragen: Is dit wel verstandig? Zijn er niet teveel kinderen en mensen in huis? Natuurlijk stellen wij ons zelf ook deze vragen. De antwoorden hebben we niet. Dat zullen we pas achteraf weten. Voor nu weten we dat we allemaal doen wat we kunnen en dat is ons best! Sterk Huis laat zien samen zo sterk te zijn. Moe en trots sluiten we de dag weer af. “
