In 2014, toen Fkack nog maar dertien jaar oud was, vluchtte hij uit Eritrea. ‘Zonder mijn familie begon ik aan de tocht door Soedan en Libië. Per boot ging ik naar Italië en verbleef kort in Frankrijk, voordat ik in Nederland aankwam. Ik ben twee jaar op de vlucht geweest. Als vijftienjarige jongen kwam ik uiteindelijk terecht in het asielzoekerscentrum in Ter Apel.
Voordat hij zijn verblijfsvergunning voor vijf jaar kreeg, heeft Fkack enkele maanden in Ter Apel doorgebracht. Daarna werd hij overgeplaatst naar Drunen en werd begeleid door Sterk Huis. ‘In Drunen werd ik gehuisvest in een kinderwoongroep. Daar woonde ik met tien andere vluchtelingen onder de achttien jaar. Er waren dag en nacht mentoren om ons te begeleiden en ons meer te leren over over Nederlandse taal en cultuur. Zo had ik bijvoorbeeld geen idee wat ik moest kopen in de supermarkt. Ik keek in het begin mijn ogen uit, want ik zag een winkel vol met etenswaren die ik nog nooit eerder had gezien.
Doorzetten
Vanaf het moment dat Fkack in Nederland aankwam, heeft hij besloten om iets van zijn leven te maken en alle kansen te grijpen die op zijn pad zouden komen. ‘Zo vond ik de Nederlandse taal erg moeilijk. De grammatica is lastig, net als de uitspraak van sommige letters, zoals bijvoorbeeld de ‘g’. Daarom heb ik direct aan mijn begeleiders gevraagd wat ik nog meer kon doen om de taal snel te leren – naast de verplichte taallessen. Ik kreeg advies om veel te lezen, dus dat heb ik gedaan. Het heeft natuurlijk ook geholpen dat ik naar de ISK Wereldschool in Waalwijk ging.’
Jensa
Als vluchtelingenjongeren de leeftijd van achttien jaar bereiken, verlaten ze de gezamenlijke woning en gaan ze zelfstandig wonen. ‘Zo kwam ik in contact met Sandra, haar familie verhuurt kamers en via haar heb ik woonruimte in Vlijmen gevonden.’ Sandra’s zoon Jens maakt samen met zijn opa houtsculpturen en verkoopt deze via Jensa Natuurlijk-Hout-Kunst. Fkack werd uitgenodigd om eens een keer te komen kijken in het atelier. Zijn interesse bleek al snel gewekt en hij gaat er drie dagen in de week aan de slag.
‘Ik wil alle kansen grijpen die op mijn pad komen’.
Draai gevonden
Omdat de voorzieningen in zijn thuisland slecht zijn, lukt het Fkack meestal maar één keer per maand op zijn ouders te bellen. ‘Dat is moeilijk, want ik mis ze natuurlijk. Maar inmiddels heb ik gelukkig in Nederland mijn draai aardig gevonden. Ik heb een baantje in de horeca bij Ribs & Dips in Haarsteeg en volg de koksopleiding aan de Rooi Pannen in Tilburg. Het is een leuke school, maar ik weet niet zeker of dit het helemaal is voor mij. Ik ben nog op zoek naar iets wat écht goed bij mij past.’
Sandra stelde Fkack voor om andere vluchtelingen te gaan helpen. Volgens haar kan hij andere vluchtelingen motiveren en ondersteunen bij het leren van de Nederlandse taal. ‘Maar dat vind ik nu nog moeilijk. Mijn leven in Eritrea was zo anders. Het is een dictatuur, dus contact maken met anderen is niet toegestaan. Zo mag je bijvoorbeeld niet iemand rechtstreeks aankijken. Hierdoor mis ik nog wat zelfvertrouwen.’
Laten zien wat ik kan
Bezig zijn en blijven ontwikkelen, dat zit in de aard van Fkack. ‘Ik doe hard mijn best om iets te maken van mijn toekomst. Maar daarvoor heb ik mensen nodig die mij een kans willen geven. Wat dat betreft sta je als jonge vluchteling 1-0 achter. Ik wil heel graag laten zien wat ik kan.’
