In Nederland wachten zo’n dertig klaslokalen vol kinderen op een pleeggezin. Deze kinderen, variërend in de leeftijd van nul tot eenentwintig, hebben allemaal een rugzak. Al jaren zijn er te weinig pleeggezinnen om kinderen op te vangen. De familie Van der Pas gaf wel gehoor aan de oproep om je aan te melden als pleeggezin. Mara: “er zijn zoveel kinderen die een liefdevol plekje nodig hebben. Wij voelen ons er goed bij ons huis en hart te vullen met een kind dat zo’n plekje zoekt.” Bron: Mamaleest
Mara en Thijs hebben twee tienerzoons. Daarnaast zorgen ze voor Emma, een meisje van zes dat met vier weken op basis van een crisisplaatsing bij hen kwam. “Toen onze jongste zoon acht was, besloten we ons op te geven voor pleegzorg”, vertelt Mara. “Na het bijwonen van de informatieavond waren we nog steeds heel erg enthousiast. Er volgde een intakegesprek aan huis vanuit pleegzorgorganisatie Sterk Huis. Ik werkte in die tijd vier dagen per week als gastouder. Na dit gesprek kregen we te horen dat de combinatie vier dagen gastouderschap en pleegopvang een lastige kon zijn. Rekening houdend met de gedachte dat we mogelijk alleen weekend- of vakantiepleeggezin zouden zijn, volgden we de STAP-cursus.
