Op 23 november had het Team Pleegzorg & Gezinshuizen een themabijeenkomst georganiseerd. Deze keer stond in het teken van veiligheid en ‘goed genoeg’ opvoederschap.
Een thema waar Sterk Huis op is gebouwd, wat actueler is dan ooit met incidenten die hebben plaatsgevonden, en wat gelijktijdig ontzettend weerbarstig is en zelden ‘zwart of wit’.
We zijn gestart met het schetsen van het probleem waarin kinderen en volwassenen in onveiligheid leven. De impact van het verhaal bij verschillende hulpverleners moeten doen, van al die veiligheidsplannen die verschillende professionals vastleggen met het gezin en de rol die pleegzorg vanuit Sterk Huis inneemt hierin.
Op basis van een tweetal casussen en het verhaal van Jasmina, onze collega pleegzorgwerker, die een actueel voorbeeld gaf van een dilemma, zijn we het gesprek aangegaan met elkaar.
Je moet bij dilemma’s bijvoorbeeld denken aan:
- Een jongen die inmiddels 18 is. Is als vierjarige jongen uit huis geplaatst en woont sinds 2010 bij zijn huidige pleegouders. Zij hadden tot hij 18 jaar werd pleegoudervoogdij over hem. De jongen is bekend met forse psychiatrische problematiek (waaronder trauma’s). Inmiddels heeft hij toen hij 18 werd alle hulpverlening zelfstandig stopgezet. Daardoor kon ook voor pleegouders de hulpverlening niet doorlopen (terwijl zij dit heel graag wilden), omdat de financiering op naam stond van de jongen. De pleegouders hebben de jongenaltijd ondersteund en zijn er onvoorwaardelijk voor hem, regelmatig ook ten koste van zichzelf.
- Een meisje van 15 jaar. Ze woont sinds 8 jaar in haar huidige pleeggezin. Daarvoor heeft ze op verschillende plekken gewoond. Het meisje heeft zowel bij haar moeder als bij de vorige plaatsingen veel negatieve ervaringen op gedaan. Er is sprake van hechtingsproblemen en trauma. Het meisje is enerzijds extreem aanhankelijk richting pleegmoeder en anderzijds ook erg kwetsend zijn richting pleegmoeder. Ze is wisselend in gedrag van aantrekken en afstoten. De band met pleegvader is oppervlakkig. Het gedrag van het meisje voelt dan voor pleegouders als doelbewust ingezet, met als doel pleegmoeder neerhalen. De spanningen lopen steeds verder op.
We hebben mensen van de Politie, het Zorg- en Veiligheidshuis, de Toegang en het Toekomstscenario Jeugd- en Gezinsbescherming, de gemeente Tilburg en Jeugdbescherming Brabant mee laten denken in deze ochtend. Vanuit verschillende invalshoeken keken we naar veiligheid, wat nodig zou kunnen zijn en welke inzichten dit ons geeft.
De bijeenkomst bracht humor, de noodzaak tot het samen willen en kunnen doen én een lijst vol met inzichten. We delen de top 3 aan belangrijkste met jullie:
- Durf out of the box te denken, denk in mogelijkheden, durf lef te tonen om het misschien ook anders te doen.
- Zoek de verbinding, zowel in intern als extern. Zorg dat routes bekend zijn zodat hulpvragen bij de juiste persoon terecht komt. Verbind en haal andere expertise op wanneer nodig. Maar ook; nodig elkaar als hulpverleners uit om het samen beter te doen.
- Neem jezelf, de client, pleegouders serieus. Durf te vertragen en leer verdragen, maar ook; durf je de confrontatie op te zoeken en te escaleren als dat nodig is.
Kortom: we kijken terug op een boeiende en inspirerende ochtend!
Dank voor de organisatie én aan Esther en Jasmina die ons meenamen in de complexe wereld van kinderen, pleegkinderen, opvoeder- ouder- en pleegouderschap.
