Voor de ambulant werker binnen Sterk Huis is de methodiek ‘Verbindend gezag, geweldloos verzet’ super praktisch en handzaam. Bas van de Meulen, supervisor bij MST, werkt als ZZP’er bij Euthopia. Als trainer en systeem therapeutisch werker, werkt Bas veel met de methodiek.
Hoe motiveer je ouders om met ‘Verbindend gezag, geweldloos verzet’ te werken?
Bas: Het is een mooie behandeling voor kinderen met forse problematiek. Het helpt ouders invloed uit te oefenen op hun kind. Als we bij het kind iets willen veranderen hebben we de ouders nodig, daar ben ik vanaf het begin heel duidelijk over. Als we jongeren met problemen willen helpen, is het belangrijk te starten bij de ouders. Zij zijn de mensen die het meeste invloed hebben op het gedrag van het kind. Als je samen kunt werken met ouders en hun die invloed kunt laten zien, leidt dat tot een duurzame oplossing. Ik zeg dus tegen ouders; Je kunt hier grip op krijgen; maar het is ook zwaar en je moet kunnen verdragen. Daarom gaan we support organiseren. Je moet je de vraag stellen, wie behandelen we nu eigenlijk, het kind of de ouders? Het is een systemische behandeling. Bij MST werken we veel met de pijlers van ‘Verbindend gezag, geweldloos verzet’. Het netwerk is superbelangrijk. Tegelijk is het de moeilijkste pijler om het netwerk te betrekken. Ouders moeten namelijk een geheim of een taboe doorbreken. Ik probeer, wanneer ik start in een gezin, zo snel mogelijk het netwerk om tafel te krijgen.
Heb je een voorbeeld?
Bas: Heb ik. Een jongen van 14 jaar ging regelmatig naar het park om drugs te gebruiken. De jongen is een grote kerel, maar zijn moeder is klein van stuk: 1.56 meter. Moeder kon hem moeilijk tegenhouden. We zijn supporters gaan betrekken, de oma en een oom van de jongen. We hadden afgesproken dat moeder haar zoon, wanneer hij drugs zou gaan gebruiken, op zou gaan halen in het park, met oom en oma als support. Voor moeder was dat doodeng. Ze moest naar dat parkje en in het donker naar het groepje lopen waar haar zoon was. Waar gedronken en gelachen werd. We hadden samen voorbereid hoe ze dat kon doen. Oom en oma zijn op afstand blijven staan. Zij liep ernaartoe en zei, “hey jongen, kom je met me mee naar huis?” Waarna ze bleef staan zonder discussie te voeren. Haar netwerk gaf haar support door gewoon aanwezig te zijn. Een van de meiden uit het groepje zei: “ga met je moeder mee, mijn moeder staat hier niet”. De jongen “mam ik kom er zo aan, maar ga maar eerst want als ik nu ga lijd ik gezichtsverlies bij mijn vrienden”. Moeder is samen met de oom en oma een stukje verderop gaan staan. De jongen kwam 5 minuten later. Dat was een enorm succes. De stevigheid van blijven staan, niet de discussie voeren, gewoon aanwezig zijn en volhouden. Je gaat niet de strijd aan, zeker niet als er andere mensen bij zijn. Als je boos wordt verlies je je kracht. Je moet de boosheid van de ander niet voeden, je moet hem gebruiken. Het is als de sport jiu-jitsu ofwel hoe je zonder geweld te gebruiken uit het conflict kunt blijven. Je kunt geweldloos verzet niet alleen inzetten bij externaliserend gedrag (mensen die op een extreme manier hun emoties uiten), het kan ook bij internaliserend gedrag als angst of dwang stoornissen. Ik begeleid nu een meisje met een angststoornis, ook hier kan je aanwezig zijn en hier kan je verzet tonnen, tegen de angststoornis. Meer steunen, meer samendoen, supporters betrekken en het netwerk betrekken.
