Erion (52) kan nog niet goed praten over zijn verhaal. Niet omdat hij zelf moeite heeft om het te delen, maar omdat het nog te gevoelig ligt binnen zijn gezin. Dat respecteert hij. Wél wil hij vertellen over de hulp die hij van Sterk Huis kreeg. Om anderen te zeggen: weet dat je niet alleen bent.
Erion is getrouwd, heeft vijf kinderen en komt uit Kosovo. Vorig jaar kwamen hij en zijn gezin in een zeer onveilige situatie terecht vanwege eergerelateerd geweld. De reden hiervan houdt hij nu liever voor zichzelf, maar over de impact en ontvangen hulp wil hij graag praten.
Nood
“Een jaar geleden waren wij in nood vanwege een culturele situatie”, vertelt Erion. “Dat had vooral met mij persoonlijk te maken, maar mijn gezin liep daardoor ook groot gevaar. “Volgens de politie moesten we snel in veiligheid worden gebracht. Zo kwamen we bij Sterk Huis terecht. Wat we daar meemaakten, was ongelofelijk. Ik heb er geen woorden voor. Zoveel liefde, warmte en steun. We kregen een tijdelijke woning van Sterk Huis toegewezen, waar we ons weer veilig voelden. Alles was zo goed geregeld. Onze kinderen konden zelfs weer naar buiten.”
Leven terug
Inmiddels – een jaar verder – wonen Erion, zijn vrouw en kinderen weer in een eigen huis. De situatie is rustiger en Erion is zelfs weer aan het werk. “We hebben ons leven eindelijk weer terug. Bepaalde gevaren blijven altijd in je hoofd hangen, maar ik kan er nu ook beter mee omgaan. Je hebt geen invloed op dingen die je niet kan veranderen.”
Steun
Erion is dankbaar voor alle hulp. “We waren helemaal kapot en dan krijg je ineens zoveel steun van mensen die je helemaal niet kent. Ik was gewend dat mensen me met andere ogen aankeken, maar bij Sterk Huis werden we niet veroordeeld of beschuldigd. Iedereen toonde juist begrip en steun, precies wat we nodig hadden. Deze lieve mensen voelen als familie voor ons.”
“Je verliest iets in jezelf, maar je vindt ook iets terug. Ik weet nu dat er altijd mensen zijn die willen helpen.”
In de put
“Of het nu ging om papierwerk of om emotionele hulp: onze begeleidster van Sterk Huis stond altijd voor ons klaar, als een engel. Ik zat helemaal in de put en zag geen uitweg meer. De familie was zo boos op mij. Dit is mijn einde, dacht ik, het komt nooit meer goed. Ik had nooit eerder aan zelfmoord gedacht, maar nu was ik bang dat ik domme dingen zou doen. Maar dankzij alle fijne gesprekken en goede adviezen voelde ik me elke dag iets beter. Ieder woord van de hulpverleners voelde als een medicijn.”
Je bent nooit alleen
Erion gaat nog regelmatig naar Sterk Huis. “Het voelt dan alsof ik naar mijn eigen land ga. Een plek waar je je moeilijkste tijden beleefde, maar ook alle steun kreeg. Zo’n plek vergeet je nooit meer. Wat ik heb meegemaakt, draag ik altijd met me mee. Ik moet ermee leren leven. Het is een deel van wie ik nu ben. Aan alle mensen die iets soortgelijks meemaken, wil ik zeggen: het is niet makkelijk, je verliest iets in jezelf, maar je vindt ook iets terug. Ik weet nu dat er altijd mensen zijn die willen helpen. Je bent nooit alleen. Dat betekent heel veel voor mij.”
